മഴ ക്കോട്ടില്ലാത്ത കുടില്‍ .

പക്ഷി

ആശ്ലേഷങ്ങള്‍

അക്ഷരങ്ങള്‍ പോകുന്നിടം

നാം തൂവിയെറിഞ്ഞ അക്ഷരങ്ങള്‍ 

ശൂന്യതയില്‍ 

നിറഞ്ഞു നിന്ന് 

പരസ്പരം സ്പന്ദിച്ചു 

എന്നെയും ,നിന്നെയും 

മുത്തം വെക്കുന്നു 

നാമറിയാതെ .

ആരോ ചരടയച്ചു 

പറത്തിയ പട്ടം പോലെ 

കയറിയും ഇറങ്ങിയും 

ഒഴുകി നടക്കുന്നു 

മോഹങ്ങള്‍ .

ഉള്‍ ദ്രവ്യങ്ങളില്‍ 

നമ്മെ കാത്തിരുന്നു 

നിദ്ര വെടിഞ്ഞതിന്റെ 

കനം തൂങ്ങും 

മുകവുമായ് കാലം .

ആദ്യാക്ഷരം 

കുത്തി വെക്കുമ്പോള്‍ 

തല മറച്ചിരുന്ന 

നാവില്ലാത്ത ഭാഷ 

പേറുന്നു ണ്ടാകും 

നോവ്‌ .

ഒരു നാള്‍ വെളിച്ചത്തിന്‍ 

പുറപ്പാട് കാണാനായി 

ഇടനാഴിയില്‍ 

നോമ്പേറ്റിരിക്കുംബോഴുണ്ട് 

മൌനത്തില്‍ പൊതിഞ്ഞ 

ഒരു ഭാഷ 

മണ്ണിലൂടെ 

കടന്നു പോകുന്നു .

    00

 

അക്ഷരങ്ങള്‍ പോകുന്നിടം ;-  ആദ്യ കവിതാ സമാഹാരത്തില്‍ നിന്ന് .